Çok zor durumlarda bile gülüşünü, neşesini hiç eksik etmedi.
En büyük özelliği yakınları ve dostlarıyla muhabbet etmekti.
Hiçbir zaman kolayı seçmedi, hayatta yan gelip yatmadı.
Basit olaylardan mutlu olmayı, hayata tutunmayı başardı,
Çocuk yaşından itibaren aralıksız elli yıldan fazla gece, gündüz,
Yağlı, kirli, paslı fabrika tezgâhları başında karınca gibi çalıştı.
Sadece emeğinin, alın terinin, helal kazancının ekmeğini yedi.
Gözü karaydı, haksızlıklar karşısında gözünü kırpmadan dalardı,
MKE Fabrika işçileri arasında profesyonel usta işçi olarak bilinirdi.
Çok çileler çekti, hayatın bin bir zorlukları altında yılmadı, usanmadı,
Her düştüğünde kendi imkânlarıyla kalkarak daha güçlü hale geldi,
Bin bir türlü zorluklar altında bile üzülmedi, yine de şikâyet etmedi,
Zor şartlar altında kalan en yakınlarına yardımlarını eksik etmedi,
Genç yaşında amansız hastalığa yakalandı, uzun süre tedavi gördü,
Lakin içi hüzün doluydu, canı, cananı bildiği insanlar nankör çıktı,
Tek dostu, eşi yol arkadaşı Emine yıllarca fedakarca destekledi,
Mala, mülke tapan en yakınları zor gününde kapısını çalmadı,
Hatırını sorup acısını hafifletemediğinden yüreğinin ateşi sönmedi,
Bu yüzden dışı bahar-yaz gibi gözükse de içi her zaman zemheriydi,
Kırgınlığı hayata değil, yüreği kirlenmiş, merhametsiz dostlarınaydı,
Bitmeyecek sandığımız hayattan geride sadece gülen resimleri kaldı.
Bu dünyadan genç yaşta unutulmaz bir fani gelip geçti,
O Aşağı karakısık köyünden Bilal’den olma, Selver’den doğma,
O yaşarken örnek kişilik sergileyen dayım Haydar Yurtkuran’dı.
Toprağın bol, ruhun şad olsun, her daim aydınlıklar içinde uyu.
