Hiç ummadığım bir anda
Çıkar ruhum gökyüzüne
Seyreder bir başına âlemi
Ve bazen de iner yeryüzüne
Halden hale girip bir ileri bir geri
İçimdeki hüzün denizi gibi çalkalanır
Bu gece bizim gecemiz dediğin
Bu şarkı bizim şarkımız bildiğin
Sonsuza kadar seninim yeminin
Hepsi boş hepsi yalanmış yalan
Sana kul köle oldum, ölürcesine sevdim
Ne yazık ki hiç biri fayda etmedi
Araya ayrılık girdi aşkta talihim gülmedi
Biten sevdam, yıkılan gururum
Ve şimdi sen yarım, ben yarım
İki yarım bir tam bütün olamadan
Gecesi hülya, gündüzü sevdayla dolu
Özlemenin ötesindeki hasreti, çileyi
Ölürcesine severek düş kurduğumuz
El ele kol kola beraber gezdiğimiz
Uykusuz, yorgun geçen gecelerimde
Üzerine hasret şiirleri yazdığım
Baktığımda durduğunu sandığım
Koskoca dünyada sana muhtaç olduğum
En kötü günümde beni tek başıma bıraktığın
Anılarım gelip aklıma sessiz ve gizli ağlar
Hakikati anlamaya, bulmaya çalışırım
Şimdi sen bir yanda ben ötede paramparça!
Tüm bedenimi saran hüzünlü bir anda
Düşünürüm ıssız ve yalnız, sükût halinde
Neyim, nerden gelir nereye giderim diye
Sorgular, yargılarım, anlamaya çalışırım kâinatı
Kalabalıklar içinde, geride kalmış, anlamsız
Desteksiz, sahipsiz, naçar kaldığım zamanlara
Dayanaksız bomboş geçen yıllarıma üzülür
Gecenin hükümranlığında yenilerim kendimi
Anladım ki yalnızca hayatta
Ne servet, ne madde, ne para
Her şey geçer her şey biter de
Ölümlü, ruhsuz, şuursuz dünyada
Geride bir tek sonsuza kadar yaşayan
Sevgiyle dolu kalp ve bir de ÖLÜMSÜZ AŞK kalır...